Pod koniec grudnia samice niedźwiedzia polarnego wydają na świat potomstwo.
Ich białe lub kremowe futro zapewnia im bardzo dobry kamuflaż na tle śniegu i lodowców Arktyki. Jest to dość trudne zadanie, zwłaszcza, że ich skóra jest czarna, by pochłaniać jak najwięcej promieni słonecznych. Dzięki temu mimo mrozu, niedźwiedzie mogą żyć, a nawet pływać w wodach Arktyki.
Niedźwiedź polarny to szczytowy drapieżnik na Arktyce. Oznacza to, że nie ma naturalnych wrogów. Jedynym zagrożeniem dla niego, są ludzie oraz silne roztopy śniegu i lądolodu, które zawężają tereny, na których mieszka. Utrudnia im to polowanie i utrzymanie się populacji.
Niedźwiedzie polarne odżywiają się fokami. Są one doskonale przystosowane do polowań na nie. Dzięki swojemu węchowi mogą wyczuć je nawet pod grubą warstwą lodu, a silne łapy i pazury umożliwiają im wkopanie się w ten śnieg i złapanie ich. Często też nurkują poszukując żywności.
Niedźwiedzie polarne są świetnymi pływakami. Potrafią nurkować płynąc z szybkością 10 km/h. Płynąc używają głównie przednich łap, którymi wykonują ruchy podobne do wiosłowania.
Niedźwiedzie potrafią kilka dni płynąć, by znaleźć odpowiednie miejsce do łowienia fok, lub do stworzenia gawry, czyli jaskinie w lodzie.
W poszukiwaniu pokarmu, a więc najczęściej fok, niedźwiedź polarny może rocznie przemierzyć 15 tysięcy kilometrów. Pokarm potrafi zaś wyczuć nawet z odległości 30 kilometrów, dzięki niezwykle czułemu zapachowi.
Średnia długość życia niedźwiedzia polarnego wynosi 15-18 lat. Jednak w niewoli mogą żyć znacznie dłużej. Rekordzistka, Debby, żyła w ogrodzie zoologicznym 42 lata.
Tylko samice niedźwiedzia polarnego zapadają w sen zimowy i budują odpowiednie gawry, czyli jaskinie w lodzie. Podczas tego okresu wiele z nich wydaje na świat potomstwo.
Napisz komentarz
Komentarze